Starsi kahałów Ordynacji Zamojskiej na mocy udzielonych im plenipotencji od starszych  zamojskich (w sądzie komisarskim zamku zamojskiego, 12 V 1710), starszych szczebrzeszyńskich (w urzędzie wójtowsko-ławniczym szczebrzeszyńskim, 9 V 1710), starszych tarnogrodzkich (w urzędzie wójtowsko-ławniczym tarnogrodzkim, 10 V 1710), starszych tomaszowskich (w urzędzie radzieckim tomaszowskim, 8 V 1710), starszych turobińskich (w urzędzie wójtowsko-ławniczym i radzieckim turobińskim, 9 V 1710) wraz z pisarzem ziemskim ordynackim Urą Joelowiczem starszym zamojskim i Zelmanem Notowiczem [wiernikiem ziemskim chełmskim] pożyczają na wyderkaf u Pawła Piotra Garbowskiego kustosza kamienieckiego, kanonika katedralnego chełmskiego, proboszcza skierbieszowskiego i jazłowieckiego, deputata na trybunał koronny z kapituły kamienieckiej, sumę 2500 złp wraz z roczną prowizją 10% płatną do jego rąk na św. Jana Chrzciciela [24 VI] za okazanym kwitem, a po jego śmierci płatną do rąk jego następców (z prowizją obniżoną do 8%) i oświadczają, że pożyczka zostanie spłacona przez ziemstwo Ordynacji Zamojskiej, a prowizja proporcjonalnie rozkładana na poszczególne kahały ziemstwa.